شبای بی ستاره
من و غم باز دوباره
صدای مرگ و تقدیر
از آسمون می باره
دل سنگت چه آسون
منو تنها می ذاره
آخه اون ور ابرا
عروسیه بهاره
صدام آروم نداره
دلم باز بی قراره
نگاه پشت شیشه
برام گریه می یاره
تموم شد هر چی بود رفت
نگام داره برات حرف
شدم یه گل پرپر
زیر سنگینیه برف
مث آهو اسیرم
خدا اینجا غریبم
کجایی بید مجنون
کجایی ای طبیبم
دیگه هیچی برام نیست
دلم پر از صبوریست
نفهمیدی تو آخر
دلم در حسرت کیست
"Fati"
No comments:
Post a Comment